Tetrapanax papyrifer at OpdeHaar tuinen

Tetrapanax papyrifer Steroidal Giant
Tetrapanax papyrifer Steroidal Giant

Op deze pagina over Tetrapanax is er informatie over:

Tetrapanax papyrifer Steroidal Giant

Ik heb in de loop van 2005 voor het eerst iets over dit exotische lid van de Aralaceae gehoord van Hans Prins die was ook begin 2006 de leverancier van mijn Tetrapanax papyrifer “Steroidal Giant”. (Vroeger was Tetrapanax papyrifer zelfs “Fatsia papyrifera” genoemd en waarschijnlijk dankzij deze naam verandering tref je soms de betiteling Tetrapanax papyrifera aan.)

De gewone naam “Rijstpapier plant” geeft zijn gebruik aan in zijn thuislanden van zuidelijk China en Taiwan. Reuze varianten van de gewone Tetrapanax onder de namen Tetrapanax papyrifer “Steroidal Giant” en Tetrapanax papyrifer “Rex” zijn nu in omloop – ze lijken sterk op elkaar maar zijn duidelijk anders dan de gewone Tetrapanax. Belangrijk voor ons is dat, volgens Internet, ze lijken beter winterhard te zijn en kunnen tegen -15°C. Met onze recente milde winters kan ik  hier niet over oordelen. Tony Avent van Kwekerij Plant Delights in de VS vertelt iets op zijn website over de origine van de Tetrapanax reuzen en hoe ze anders eruit zien dan de gewone Tetrapanax. (Gebuik zijn “zoek functie” voor “Tetrapanax papyrifer Steroidal Giant” voor de link of klik hier.

Een spectaculaire plant

Ik heb mijn “Steroidal Giant” begin 2006 in een zonnige, beschutte plek vlak bij de Gunnera mannicata uitgeplant. Tot ongeveer augustus gebeurde weinig en toen, gelijk met de natste augustus van de laatste jaren, kwamen de steroïden in actie. Begin November vielen grote bladderen en lieten een forse stam van ~1m achter. In 2007 ontwikkelde het ding tot een kolos dat de Gunnera en een achter liggende sierbanaan (Musa sikimensis) overschaduwde en deed anders tamelijk grote Sauromatum nubicum als een soort randversiering uitzien. Met voorkennis had ik ongeveer de ruimte kunnen geven.

Typhonium (sauromatum) nubicum
Typhonium (Sauromatum) nubicum “Voodoolelie”

Wortelopschot

Uiteindelijk begin 2008 voelde ik me verplicht om de boel te verplaatsen maar dit was ronduit mislukt en geen teken van leven kwam eruit. Toch over flinke oppervlakte begon er enigszins bekende bladderen uit de grond te verschijnen. En, ja, je raadt het al, die ontpopte tot jonge Tetrapanax papyrifer “Steroidal Giants“! Hier valt op te merken dat dit verschijnsel heeft niet in 2006/7 plaats gevonden. Door 2008 heb ik deze kleintjes uitgegraven en opgepot en momenteel (November 2008) ontwikkelen ze zich verder in de kas. De Tetrapanax had grote vlezige wortels vlak bij het aardeoppervlak over enkele meters gevormd. Nadat de moederplant weg was, hebben ze duidelijk een overlevingsstimulans gekregen. Misschien zijn mijn waarnemingen voor potentiele kwekers interessant – het grootste succes was met planten van enkele weken oud die hun eigen wortelsysteem hadden ontwikkeld. Kleinere planten met vrijwel alleen dat vlezige “moederwortel” kwamen pas traag op gang. Bovendien, de hoeveelheid ofwel lengte van de moederwortel leek geen enkel effect op het aanslaan van de meegenomen stek te hebben. Ik had vervolgens zoveel mogelijk de wortels verder voorzichtig uitgegraven; bij wijze van proef heb ik lengtes van 0,5m hiervan in een kweekbed uitgezet. Geen planten zijn van deze wortelstekken gekomen en enkele maanden later bleef er niets over, alles was verrot. Tot zover mijn kweek tips. Gezien mijn ervaringen en de tijd sinds de introductie van de reuze Tetrapanax varianten, komt het niet als een verassing dat ze niet moeilijk te krijgen zijn. Opmerkingen over wortel opslag komen vaak voor op Internet en de vraag is of het gebruik van een soort wortelbegrenzer zoals men heeft voor bamboe aan te raden is. Anders zou je een eigen perk in een gazon overwegen – opschot zou gewoon afgemaaid worden. In ieder geval, wees gewaarschuwd mocht U overwegen om een Tetrapanax in een gemengde border te gaan planten. Vanuit eigen ervaring weet ik dat mest fungeert als een lokstof voor hun wortels.       Tetrapanax papyrifer “Steroidal Giant” ( vermoedelijk ook “Rex“) zijn ongetwijfeld indrukwekkende planten zoals hier duidelijk te zien is. Opvallend voor mij is hoe goed een aantal planten van wortelopschot wiste zich in tamelijk diepe schaduw te ontwikkelen. Met een oog hierop ben ik van plan om in 2009 een aantal planten in schaduwplekken in ‘t bos te gaan proberen.

Scroll naar boven