Geranium Yeoi bij OpdeHaar |
Op deze pagina over Geranium yeoi bij OpdeHaar vindt u informatie over:
Geranium robertianum / Geranium maderense / Geranium yeoi |
Geranium robertianum ofwel Robertskruid ( https://nl.wikipedia.org/wiki/Robertskruid ) kennen wij allemaal als een inheemse geranium soort dat kan vrijwel overal en ineens verschijnen. Toch kwam ik het nooit bij ons in de tuinen tegen tot Joyce tijdens een wandeling op het eiland Madera een klein zaailing midden op het pad bijna plat trapte en heeft “gered” omdat zij dacht dat het Geranium maderense was – de alle grootste Robertskruid maar niet winterhard bij ons in Nederland. Eens thuis gekomen, hebben wij het toch uitgeplant en vervolgens ontdekt dat wij een “gewoon” G.robertianum hadden. Nu kom ik deze leuke plantje bij ons in de gekste plekken geregeld tegen; het is geenszins lastig om te verwijderen als zijn gekozen plekje storend is! Sindsdien hebben wij de reuze G.maderense in potten vanuit zaad opgekweekt maar, zoals gezegd, dat kan niet een Nederlandse winter buiten in de tuin trotseren. Er is een heel informatief blog in het Engels over het kweken van deze planten door Dan Cooper geschreven.  Â
Excuses voor dat verhaal maar nu begrijpt u misschien waarom ik zou meteen belangstelling hebben voor een plant dat op G. maderense lijkt maar is significant beter winter-bestendig. Kort geleden liep ik rond bij Kwekerij De Hessenhof van Hans en Miranda Kramer vlak bij ons in Ede en zag een vak met planten dat op afstand, heel veel op G.maderense leek. Vlakbij, stond Geranium yeoi op het etiket en dat is een herbenoeming van Geranium rubescens. Wat mijn pols sneller deed kloppen was Hans’s verhaal over “zijn” plant in zijn catalogus/plantengids :
“Volgens de boeken is deze plant uit Madeira tweejarig, maar dat is hij hier absoluut niet. De boeken zeggen ook dat dit een nauwe verwant is van onze wilde G. robertianum. Dat kan kloppen alleen zijn de bloemen vijfmaal zo groot en bijna fluoriserend magentaroze. Bij meting bleken ze 4,5 cm groot te zijn. De plant zelf lijkt meer op een G. maderense. Enorme bloemstengels rijzen uit de diep ingesneden handvormige bladeren, vertakken zich en geven eindeloze massa’s bloemen. Onze plant strookt niet helemaal met de officiĂ«le beschrijving. Zoals gezegd, hij is niet tweejarig en de bloemen en de bladeren (tot dertig cm) zijn veel groter. Zou het een hybride met G. canariense kunnen zijn? Veel winterharder dan we denken, misschien alleen uit de koude oostenwind houden.”
Zaailingen |
Hopelijk geven de foto’s een idee van de afmetingen van Hans’s mysterieuze Geranium – dat is van een plant dat was uitgeplant als zaailing in de Lente en de in oktober gefotografeerd. Vanuit eigen ervaring weet ik dat de plant uitzaait – ik kreeg zaailingen in potten die vlakbij een exemplaar in mijn kas. De bodem bij De Hessenhof Kwekerij is heel goed doorlatend en dat is een belangrijk factor in het bepalen van hoe een plant door de winter komt. Mijn eerste poging met de geranium was door de winter van 2017-2018 . De plant bleef door de winter groeien maar toen kwam er medio maart enkele nachten van -6°C en de wortel ging verrotten. Trouwens valt het op te merken dat , evenals G.maderense, volwassen exemplaren van G.yeoi steunen zich op de uitgestrekte lagere bladstelen die hebben de neiging om te drogen en verhouten. Onder geen omstandigheden moet u deze stelen gaan afknippen in een poging om e.e.a. te fatsoeneren omdat de zwak wortelgestel van de plant kan de plant niet overeind houden. Ik heb momenteel 9 planten buiten en ook 2 Geranium palmatum ter vergelijking. Als u ervaringen met Geranium yeoi hebt dan ben ik uiterst geĂ¯nteresseerd om ze te horen!
De winter van 2018/2019 verliep en droog en mild maar de tuinman in mij heeft het van de wetenschapper gewonnen en ik heb noppenfolie daken over mijn grote Robertskruiden tot begin april gedaan. Sinds eind mei zijn G.palmatum en “G.yeoi” begonnen te bloeien met een vrijwel identieke bloeiwijze. Het enige verschil ligt in de grote van alles.
De grote exemplaren (G. yeoi) missen alle sporen van rode pigment in de stengels dat ondersteunt Hans Kramer’s voorstel dat het gaat hier om iets anders dan G.yeoi/rubescens. De afmetingen en planten steun mechanisme op verharde beneden stammen wijzen naar G.maderense bloed in een mogelijke hybride maar met welke andere planten – G.palmatum en/of zelfs G.yeoi? Enfin, ik blijf de meerjarig karakter van mijn planten volgen maar het is me duidelijk dat ik moet zien echte G.yeoi te cultiveren om beter inzicht en verstand te krijgen. Een leuke bezigheid voor een onderzoeker!
Zaad geoogst |
Tijdens de laatste week van juni 2019 heb ik zaad geoogst van 4 geraniums die ik had begin 2018 gepoot. Ik heb dit meteen in een zaadbak gedaan en binnen 14 dagen kreeg ik zo goed als 100% ontkieming. Ontwikkeling was snel en zaailingen waren gauw opgepot en in september ruim groot genoeg om uitgeplant te worden. Dit vond plaats in een reeks locaties in het bos om plantengedrag bij verschillende schaduw/ vocht condities te kunnen beoordelen. Voor zover dat ik kan beoordelen zijn deze zaailingen identiek aan hun ouders.
Winterhardheid |
Trouwens, de 4 moederplanten zijn door de milde winter van 2019/2020 zonder bescherming ongeschonden goed doorgekomen en zijn inmiddels forse “schijnheesters” van ruim 1 meter omvang geworden . Houdt u goed rekening met deze afmetingen wanneer u een plant in een border wilt plaatsen – u bent gewaarschuwd! Mijn planten zijn momenteel ( medio juni 2020) zeer rijkbloeiende en indrukwekkende reuzen die de voorkant van een perk monopoliseren en andere planten enigszins verdringen. Hun zaailingen zetten duidelijk meer van hun krachten in groei dan in bloei maar lijken heel goed met een reeks wisselende schaduw en vocht condities om te kunnen gaan en zijn met de droge lente omstandigheden heel goed omgegaan.